Ο Γιάννης Μπέζος είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης. Με μια καριέρα που μετρά δεκαετίες και ρόλους, που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη σύγχρονη καλλιτεχνική ιστορία της χώρας.

Ο Γιάννης Μπέζος είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης. Με μια καριέρα που μετρά δεκαετίες και ρόλους, που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη σύγχρονη καλλιτεχνική ιστορία της χώρας.
Με διαρκή παρουσία εκεί που η πραγματικότητα έχει την πιο καταιγιστική πλοκή και η ποίηση ακρίβεια, η Ηλιάνα Μαυρομάτη επιμένει σε μια εκδοχή ζωής, που δεν της επιτρέπει τη μετριότητα, τη σιωπή, τον φόβο.
Αν η συζήτησή μου με την ψυχολόγο Χριστίνα Ματσατσίνη Υφαντή ήταν απλώς μια εικόνα χωρίς ήχο, αυτή θα ήταν «δύο άνθρωποι που συζητούν, κοιτώντας προς έναν ιαματικό ορίζοντα».
Ο Φώτης Σιώτας έχει ζήσει μια ζωή μέσα στη μουσική και μιλώντας μαζί του κατάλαβα ότι, με την ίδια ειλικρίνεια και τρυφερότητα που τραγουδούσε στην παιδική χορωδία της Αγίας Τριάδας, έτσι τραγουδάει και παίζει βιολί στα «Τρία Ρουμπαγιάτ».
Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τη Βασιλική – Ραφαέλα Βακουφτσή, Πρόεδρο της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας και την Κατερίνα Κουτσογιάννη, Α’ Αντιπρόεδρο της Ένωσης που πρέπει να διαβάσουμε όλοι.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια, όσα έγραψε και είπε ο Οδυσσέας Ιωάννου, όλα τα λόγια του που τραγουδήθηκαν, μπήκαν στο μυαλό, την ψυχή και το στόμα πολλών ανθρώπων. Θα μπορούσα να συζητάω για ώρες μαζί του για την μπάλα μέχρι τον πυρήνα της ύπαρξης.
Τι εννοούμε όταν λέμε πως κάτι γίνεται “viral”; Γιατί μια είδηση, ένα βίντεο, ένας άνθρωπος και οι δηλώσεις του, ένα ζωάκι σαν την Moo Deng, γίνονται τελικά viral και κατακλύζουν τις οθόνες μας;
Την Φαίη Ξυλά τυχαίνει πάντα να τη συναντώ Δεκέμβρη μήνα. Οπότε και την έχω συνδυάσει με το αθηναϊκό κέντρο, τις γιορτές, με κουβέντες που έχουν να κάνουν με στόχους και όνειρα.
Μιλώντας με τον Αλέξανδρο Κτιστάκη, είμαι σίγουρη ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο, που δεν ξεμακραίνει από την απλότητα, τη σύνδεση και το νιώσιμο, με έναν άνθρωπο που κατάλαβε από παιδί ότι το άνοιγμα νέων συνόρων είναι μέσα στις πιθανότητες –αρκεί να μην χάνεις, ούτε λεπτό, το σθένος.
Όταν τα ίδια τα παιδιά σε αποκαλούν «η δασκάλα των Μουσείων» και πετάνε τη σκούφια τους για να είναι «κρίκοι» του παιχνιδιού, που γενναιόδωρα στήνεις, έχεις μια περίοπτη θέση στο παρόν και το μέλλον, με το φορτίο της αλήθειας να είναι ένα με τη φύση σου.
[mc4wp_form id="278"]